گوگل اسیستنت قادر است کارهای مختلف انجام دهد. این مهمان نامرئی مبتنی بر هوش مصنوعی، قادر است به انواع سوالات کاربران پاسخ دهد، کنترل خانه‌های هوشمند را برعهده بگیرد، در برنامه‌ریزی روزانه کمک‌مان کند و موسیقی مورد علاقه‌مان را پخش کند.

گوگل اسیستنت با اضافه شدن ویژگی «چه‌چیزی روی نمایشگر است؟» و همچنین گوگل لنز، قابلیت‌های این دستیار هوشمند نسبت به قبل بیشتر هم شده است و می‌تواند به نمایشگر شما توجه کرده و در قالب محتوای متنی به سوالات شما پاسخ دهد.

شاید از این موضوع مطلع نباشید یا اصلا به چنین موضوعی فکر هم نکرده باشید، ولی گوگل اسیستنت، حتی زمانی‌که ظاهرا فعال نیست می‌تواند نمایشگر گوشی هوشمند شما را بخواند. البته این قابلیت خیلی جدیدی نیست ولی ممکن است برخی کاربران نسبت به این موضوع بی‌اطلاع باشند. این قابلیت می‌تواند کاربردهای خوبی برای کاربران به‌همراه داشته باشد. 

گوگل اسیستنت نمایشگر دستگاه را می‌خواند تا به سوالات پاسخ می‌دهد

تصور کنید در حال چت کردن با دوستان‌تان در واتساپ هستید و آن‌ها به تریلر جدید اَوِنجرز اشاره می‌کنند. شما به این موضوع علاقه‌مند هستید، اما نمی‌دانید چه بازیگرانی در این فیلم بازی می‌کنند و تمایل دارید از آن اطلاع پیدا کنید. می‌توانید از گوگل اسیستنت سؤال کنید، «بازیگران این فیلم چه کسانی هستند؟»، نیازی نیست اطلاعات بیشتری دراختیار گوگل اسیستنت قرار دهید و دستیار هوشمند باتوجه به چت روی نمایشگر می‌تواند متوجه بشود که شما اطلاعات کدام فیلم مدنظرتان است. بگذارید مثال دیگری بزنیم. تصور کنید که دوست‌‌تان برای شما پیامی در مورد یک آهنگ ارسال کرده است. بدون اینکه وارد جزئیات شوید، از گوگل اسیستنت در مورد آخرین آهنگ خواننده سؤال می‌کنید و دستیار هوشمند باتوجه به اطلاعاتی که روی نمایشگر خوانده است، می‌تواند سؤال شما را پاسخ دهد.

مثال‌های اینچنینی که گوگل اسیستنت به‌راحتی توانسته با خواندن نمایشگر به آن‌ها پاسخ دهد، کم نیستند. مثلا روی نمایشگر پیامی در مورد پاریس وجود داشته است، و بعد کاربر تنها از گوگل اسیستنت این سؤال را پرسیده است: «جمعیت آنجا چند نفر است؟» بدون اشاره به نام مکان، گوگل اسیستنت توانسته است با خواندن محتوای نمایشگر به سؤال پاسخ دهد. یا محتوای متنی پیام در مورد رئال مادرید بوده است و وقتی از دستیار هوشمند گوگل پرسیده شده که «آخرین نتیجه چیست؟» باتوجه‌به اطلاعات موجود در پیام و قابلیت خواندن نمایشگر، گوگل اسیستنت توانسته به این سؤال پاسخ دهد. 

البته در مواردی هم پیش آمده است که در پیام‌ها نام رستورانی ذکر شده است و وقتی کاربر از گوگل اسیستنت در مورد فاصله‌ی رستوران تا موقعیت مکانی فعلی سؤال شده، گوگل اسیستنت نتوانسته دقیقا متوجه شود. البته چنین اتفاقاتی طبیعی است و ممکن است پیش بیاید.

اجاز‌ه‌ی ضمنی یا اجازه‌ی صریح دسترسی 

قبل از آنکه پرچم حریم خصوصی افراشته شود، باید به دو نکته‌ی مهم اشاره کرد. اولین نکته آن است که وقتی با قابلیت «چه چیزی روی نمایشگر است؟» کار می‌کنیم به‌صورت ضمنی به گوگل اسیستنت اجازه‌ی خواندن نمایشگر را می‌دهیم. وقتی از کلماتی مانند، «این»، «آن»، «آنجا» استفاده می‌کنیم درواقع به این نکته اشاره دارد که می‌خواهیم به گوگل اسیستنت بفهمانیم می‌خواهیم اطلاعاتی در مورد موضوع مورد بحث در اختیار داشته باشیم.  استفاده از این کلمات نشان می‌دهد منظور ما اشاره به مکالمه‌‌ی در جریان است و چون پیش از طرح سوالات این‌چنینی درخواست دیگری از دستیار هوشمند نداشته‌ایم، درنتیجه به‌صورت ضمنی اشاره به محتوای نمایشگر داریم.

نکته‌ی دوم آن است که گوگل اسیستنت این آزادی را ندارد که نمایشگر را تحت هر شرایطی بخواند. وقتی کاربر برای اولین‌بار این سؤال را مطرح می‌کند که روی نمایشگر من چیست، در اصل مجوز خواندن نمایشگر به گوگل اسیستنت داده می‌شود. در نتیجه دستیار هوشمند گوگل محتوای متنی روی نمایشگر را می‌خواند و براساس درخواست‌‌های بعدی کاربر، پاسخ می‌دهد. ممکن است برخی کاربران چنین مجوزی را چند ماه قبل تأیید کرده باشند و یادشان رفته باشد که چنین مجوزی را قبلا به گوگل اسیستنت داده‌اند. البته امکان بررسی کردن این موضوع وجود دارد و کاربران می‌توانند در صورت عدم تمایل مجوز خواندن نمایشگر را از گوگل اسیستنت غیرفعال کنند.

مزایا و معایب 

جای بحث کردن در مورد چند موضوع مهم دیگر باقی می‌ماند. باید ببینید با فعال کردن این ویژگی چه قابلیت‌هایی را به‌دست خواهید آورد و غیرفعال کردن آن چه معایبی می‌تواند داشته باشد.

وقتی کاربران می‌توانند در حین چت کردن یا دریافت پیام، سوالات خود را به‌سرعت از گوگل اسیستنت بپرسند، واقعا گزینه‌ی هوشمند خوبی در اختیار دارند که می‌تواند فوق‌العاده راحت و خوب باشد. دیگر نیازی نیست کاربران برای طرح سؤال خود، برخی کلمات را کپی و پیست کنند. بلکه تنها با طرح یک سؤال گوگل اسیستنت نمایشگر را می‌خواند و پاسخ متناسب را ارائه می‌دهد. فرقی نمی‌کند موضوع بحث درباره‌ی فیلم، موسیقی، نتیجه‌ی مسابقات ورزشی یا حتی در مورد یک رستوران باشد. به‌راحتی اطلاعات مورد نیاز کاربر توسط گوگل اسیستنت ارائه می‌شود. و این همان هدفی است که ویژگی «چه چیزی روی نمایشگر من است؟» دنبال می‌کند. 

با این وجود، این ویژگی نیز همچون بسیاری دیگر از ویژگی‌های دستیار هوشمند گوگل، قبلا جایی توضیح داده نشده و به‌نمایش گذاشته نشده است. شاید اگر گوگل در کنگره جهانی موبایل نسخه‌ی دموی این ویژگی را به‌نمایش نمی‌گذاشت، هیچ کس از آن مطلع نمی‌شد و در صدد تست کردن آن برنمی‌آمد. 

یکی از مسایل مهمی که در مورد این ویژگی مطرح است، اطلاع داشتن از چنین ویژگی نیست. بلکه از همه مهم‌تر مجوز داشتن یا نداشتن گوگل اسیستنت برای خواندن نمایشگر خواهد بود. مشخص شد که گوگل اسیستنت می‌تواند نمایشگر دستگاه را بخواند. اما سوالات بسیاری هنوز بی‌پاسخ مانده‌اند. پاسخ دو سؤال بسیار مهم است: اول اینکه چه عاملی باعث فعال شدن ویژگی خواندن نمایشگر توسط گوگل اسیستنت می‌شود؟ و ثانیا گوگل اسیستنت با اطلاعاتی که از روی نمایشگر می‌خواند، چه کار می‌کند؟ 

سؤال اول، درواقع سؤال نگران‌کننده‌ی بسیاری از کاربران است که در دل خود سوالات دیگری را جای داده است. آیا گوگل اسیستنت هر بار که باز شود، حتی برای اپلیکیشن‌های شرکت‌های شخص ثالث، قادر به خواندن نمایشگر است؟ یا اینکه گوگل اسیستنت منتظر می‌ماند تا برخی کلمات کلیدی که در متن بدان‌ها اشاره شد را بشنود و بعد شروع به خواندن نمایشگر کند؟ آیا اپلیکیشن‌هایی که روی حفظ حریم خصوصی متمرکز هستند، می‌توانند خود را از چشمان مخفی دستیار هوشمند در امان نگاه دارند و محافظت کنند؟

اما پاسخ سؤال دوم و در اصل نگرانی دوم یعنی سؤال که «گوگل اسیستنت با اطلاعاتی که از روی نمایشگر می‌خواند، چه کار می‌کند؟» تا حدی قابل حل خواهد بود. با بررسی سابقه‌ی گوگل اسیستنت در myactivity.google.com، نشان می‌دهد که اثری از اطلاعات روی نمایشگر در آنجا نیست. مثلا در سؤال مربوط‌به جمعیت پاریس، نام این شهر در هیستوری دیده نمی‌شود. بنابراین گمان آن می‌رود که اطلاعاتی که گوگل اسستنت مورد استفاده قرار می‌دهد، اطلاعات خواندنی هستند که به‌صورت محلی مورد استفاده قرار می‌گیرند و اطلاعاتی روی سرورهای گوگل ذخیره نمی‌شود.

همان‌طور که گفته شد، ویژگی خواندن نمایشگر توسط گوگل اسیستنت، قابلیت جدیدی نیست. ولی بسیاری از کاربران از آن اطلاع ندارند. کاربرانی که نسبت به این ویژگی بی‌اطلاع بودند می‌توانند ببینند آیا این مجوز خواندن نمایشگر را به دستیار هوشمند گوگل داده‌اند یا خیر.